اولین دیدار آقا دانیال و دوستای گلش

پسمل نانازیه مامان ...

دو روز پیش ، سه شنبه من و شما رفته بودم اولین دورهمی دوستای نازنازیت ...

شما دقیقاً سه ماه و 16 روزت بود ... آخ که زمان چقدر زود میگذره ... انگار دیروز بود همه نی نیا تو دل ماماناشون بودن و مامانا برای دیدن نی نی های ناز نازی لحظه شماری میکردن ...

دوست جونیات یکی از یکی نازتر ... هزار ماشالا همه تون تقریباً تو یه ماه به دنیا اومده بودین ... لذت بخش ترین لحظه هارو تجربه کردم ... رادین رو دیدم که سه ماهه فکر و ذهنم رو به خودش مشغول کرده بود و خداروشکر دیروز خاله هیوا زنگ زد و خبر سلامتی رادین گلم رو داد ... نیلا رو دیدم که که تو نه ماه بارداری خاله امی مارو کچل کرد اینقدر وسواس به خرج داد ... آدرین رو دیدم که از دو سه روز بعد تولدت به بعد که برای زردی بستری شده بودین ندیده بودمش ... وااااااااااااااای همه شون مثل ماه بودن ... الهی که قربون همه تون بشم نانازیای خاله ... آهاااااااای حسودی نکن پسرم ... من که همیشه قربون شما میرم ...

راستی از همه باحالتر ثمین بود که با گریه شما گریه اش میگرفت و با خنده ات می خندید ... تازه یه بار که خواب بود و شما گریه کردی تو خواب یه بغضی کرد که دلم میخواست بخورمش ...

در کل پسمل خوبی بودی و اصلاً مامانی رو اذیت نکردی ... مرسی پسر گلم ... الهی که همیشه خوب و خوش و خندون باشی نازنینم